Froelich Antoni Aleksander (1804–1847), major artylerii w. p., instruktor armii belgijskiej, ur. się w Krakowie 12 I jako syn Władysława i Amelii z Froelichów. W r. 1820 wstąpił na ochotnika do armii Królestwa Kongresowego; po ukończeniu szkoły aplikacyjnej otrzymał w sierpniu r. 1823 nominację na podporucznika artyl. konnej; porucznikiem został na pięć dni przed wybuchem powstania listopadowego. Przydzielony 4 XII do sztabu dyktatora Chłopickiego, od nowego roku 1831 miał służyć jako adiutant naczelnego wodza M. Radziwiłła, ale miał żyłkę do bardziej ryzykownej wojaczki na froncie. Uzyskał przeznaczenie najpierw (2 II) jako dowódca artylerii w oddziale partyzantki pułk. Oborskiego, który miał działać w Augustowskiem. Następnie został przydzielony do korpusu gen. Dwernickiego; nie zdążył już na dzień bitwy pod Stoczkiem, ale wziął udział w potyczkach pod Nową Wsią (19 II), Kurowem (3 III) i w bitwie pod Boremlem (19 IV). Gdy inni uchodzili za kordon galicyjski lub rzucali broń, F. przedostał się do Zamościa do korpusu gen. Różyckiego, skąd wysłał go komendant twierdzy gen. Krysiński 25 VI z transportem armat do Warszawy. Z kolei przeniesiony został do korpusu gen. Ramoriny i bił się pod Kałuszynem 14 VII, Szymanowem 14 VIII, Międzyrzeczem 29 VIII, Terespolem 2 IX. Nadto w jego późniejszym etapie służby figurowały jakieś akcje pod Józefowem, Uhaniem i Rachowem.

Po kapitulacji Warszawy odbył wędrówkę przez Niemcy do Francji, skąd przez Anglię trafił do Belgii. Tam 4 VI 1832 wstąpił do organizującej się armii młodego królestwa. Służbę pełnił w Gandawie. W r. 1842 uzyskał obywatelstwo, 18 VII rangę majora. Umarł 24 X 1847 skutkiem nieszczęśliwego upadku z konia.

Prądzyński J., Pamiętniki IV 40, 391; Barzykowski St., Historia powstania listop.; Annuaire de l’Armée Belge 1871; «Trzeci Maj« 1847; Belgijskie Archiwum Min. Spr. Zagr. w Brukseli, Corresp. politique depart. minist. v. V.; Musée Royal de l’Armée w Brukseli (materiały dostarcz. przez p. Jakuba Sobieskiego).

Red.